9ª Ruta BTT A Ferrolterra

Día nublado ameazando auga.

Estamos en representación do DhgTeam: Antonio Toury “brother” mais eu (Ruben).
As 9 en punto salimos en “manada” e os 2 Km aprox. xa había pelotera; e non había nada…

Ruta con subidas técnicas con moita pedra e baixadas guapas, foi un sube baixa sen parar e polo tempo que levo indo a esta ruta, a de hoxe foi a mellor sin duda algunha.

No Km 10 +- o buje de Toury deixou de transmitir a forza das suas pernas a roda traseira, despois de acompañalo uns cantos metros hasta un cruce de carreteras, alí puxo o punto final a ruta e a mi non me faltou nada tampouco……saliume o usillo da válvula volando……e gracias a vista de Toury puiden seguir.

Quixera que virades o segundo avitualliento…isotónica, barritas, naranjas, plátanos, peladillos, pastelitos….para ser perfecto solo lle faltaba a 1906 e o preñao.
Nos últimos Km caeu unha boa tromba de auga e o terreno xa estaba bastante pesado.
Foi un bon día de puro Btt, lastima o de Toury que non puido disfrutala.

Pd: Recomendo facela, moi entretida, é o estilo de ruta que nos gusta os Dhg’s.

 

101 Peregrinos 2014

El viernes salimos para Ponferrada a última hora y llegamos al centro comercial El Rosal, donde ya se palpaba el ambiente ciclista, me quedé flipado por la gente que había. Nos fuimos a cenar, a preparar la bici y a descansar.

Me levanté a las 7,desayuné y fui corriendo a coger sitio de salida. A las 8.15 ya había unas 60 personas, cogí sitio lo más adelante posible… por fin llegó la hora, dieron la salida. Veo que en vez de ir para adelante voy perdiendo puestos pero al salir en el tramo neutralizado por la ciudad me puse detrás del coche neutralizado después de unas rotondas que me dieron la vida y después de esto a sufrir por los viñedos para arriba, coger rueda bueno y que no pongan pie a tierra para no perder puestos.

Primeras bajadas, primeros problemas la gente muy pasada y con miedo de que me llevaran por delante. Pero al paso de los km se dipersaba la cosa hasta que llegó el primer test, la subida a San Pedro de Trones superada, pero regulando, primera bajada y única algo técnica en 3 zonas, pero superado.

En el km 65 pájara histórica y a tirar de cabeza suave, regulando. Por fin llego a las Médulas y vi que pasó lo más duro pero quedaba el castillo, pero fui llegando y por fin alcancé Santalla en dónde estaba Fátima esperándome con una cocacola que me dio la vida y para Ponferrada. Aún quedaban un par de subidas pero llegué  superando mi espectativa personal.

Una carrera muy bonita y dura a la vez.

I Ruta BTT Feira do viño de Quiroga

Es Sábado 19 de Abril.
Quedamos para cargar las bicis a las 8:00 en el bajo de Gusi; estamos Rivi ” El Presi”,  De la Vega ” El destructor”, Dani Begonte “El que no tiene rastas”, Pablo “El ralero”, y yo.

Falta Ruben “El bombero” que aun no llegó.

Llamada telefónica entre De la vega y el bombero:

De la vega: Donde estas???
Bombero: Estoy en el Erosky
De la Vega: Vente por aquí, por allá luego izquierda, derecha y ya nos ves.

Por fin………jajajajaja. Arrancamos.
De camino a Quiroga en la furgo….cuento de aqui , cuento de allá, risas  y de repente “El presi” comenta con “El bombero” un vídeo de las enduroworldseries, que le molaba meter en Sarria una especie de boony haciendo no se que….con la inercia de la bajada para subir a un penedo……..y le salta De la Vega; pero tu estas loco o qué!!!!……risas..jajajaja.
Presi deja de ver vídeos Pro….jajaja
Llegamos a Quiroga, se unen dos colegas de De la Vega, bajamos las bicis, recogemos dorsal y para la salida.
Hasta este momento estuvimos juntos…..a partir del Km 2 ya no les vi pelo…..mi pensamiento; “ala tirade carallo a ver se reventades…jejejejjejejej”.
Hice la ruta solo, estos Dhg’s me abandonaron…jjejjejeje……perdono pero no olvido…jejje.
Valla 5 fieras, están como toros.

Ruta diferente a otras ediciones en Quiroga, senderos currados , subidas largas, etc…personalmente me gustó.
Ellos hicieron la larga, yo la corta.
Llego a la meta y ya veo  las bicis en el remolque……….

Moraleja: “Si quieres andar …..has de entrenar”

Nos vemos en la siguiente!!!!!!

1ª Ruta cicloturista dos Lobos da Fonsagrada

Érase una vez un presidente que montó un grupo de wasap de la hostia, en el cual nos encontrábamos los dhgs participantes y posibles candidatos este evento al cual nos referiremos en sucesivas ocasiones, con el cual se suelen agilizar este tipo de encuentros en los que participan más de dos.

Todo fluía, bromas, que si kedamos a la 6 , que si a las 7,  jijiji ja,ja….bromas…fotos….resumen de Orbe de la ruta…… de todo. Un grupo como los que tienen k ser!!!………. Digo esto del wasap por que me parece significativo, dado que basado en lo que se va hablando a lo largo de ese periodo wasapil previo a la ruta dos lobos,se basó el transcurrir de la prueba.

El día 6 llegó y allí nos presentamos, Fonsagrada,13 ( corregirme si no es así) dhg riders con sus monturas, en la búsqueda del lobo,caperucita ya estaba allí!

Típicos quehaceres previos,dorsal,risas,encuentros,saludos,etc y pasamos a temita. Salimos y a ferro pabaixo todos, casi todos en cabeza, y quería correr más que X.

Primer percance, Presi trilla de atrás,( yo queriendo sustituir a su Escudero me quedo con él,error!!), reparamos pronto y palante con más ímpetu aún si cabe, escogiendo el lado malo de la pista pa adelantar lo máximo posible y …. sorpresa! Rivi trilla otra vez!!!Yo de guay vuelvo a esperar con él,reparamos y….. misma estratégia!! ferro a tope!!!

Bajamos un poco más y…… cable de cambio de Rivi roto, que te den por culo presidente k kiero fabes!!!!! y allí kedó!. Tiro solo y a todo lo que puedo por lo que yo considero la mejor parte de la ruta ” el camino de la república “. ,(antes ni me diera tiempo de fijarme,12 km pabaixo…. a ver quien mira pa los laos!!).

Un camino guapisimo que transcurre por un desfiladero natural de la hostia……..de repente! obús Rivera reaparece como un tren!! Había reparado y ya estaba otra vez ! Tira,tira,tira y en el 2º avituallamiento el siguió y yo paré.

Bebí y reanudé la marcha esta vez con la compañía de 2 dhgs distintos. Comentaros que la ruta consta básicamente de dos subidas ,esta la primera de unos 11 km y otra después de bajar otra vez al río de unos 9,ya para terminar .

Esta vez en compañía de Miguel y otro rapaz que no conocía ascendíamos el primer puerto,esta vez fue Miguel quien queedó atrás mientras que nosotros alternando posiciones conseguimos coronar.

Después de esta subida,como no,una gran bajada,digo grande más bien por larga que por divertida,la cual ,precedía a dos nuevas sorpresas,otro avituallamiento de la hostia,( según comentarios posteriores,todos dábamos vergüenza alli ,parecía que no habíamos comido nunca ) la traca final,la otra subida.

Calor,hacia mucho calor,por lo menos yo asi lo sentía y venga a dar pedal.En esos momentos es cuando la bici adquiere ese toquee espiritual e introspectivo en el cual intentas despistar el sufrimiento pensando en las cosas más estúpidas ( a mi me pasa) y asi poco a poco vas remontando la cuesta.De nuevo reaparece al que vamos a seguir llamando el otro,por que no sé su nombre,y poco a poco vamos terminando la ruta,sufriendo mucho los últimos metros.

Llegamos a Fonsa de nuevo,y después de comentar con todos un auténtico éxito, todos los dhgs enteros,rápidos,o enfermos *

Menciones especiales a Pablo que llego segundo,y a las chicas Fátima y Maite,a las cuales hay que felicitar por hacer los 40 y pico km (aunque sin querer)  *Tros haciendo alarde de su hombría decidió hacer la ruta sabiendo que estaba enfermo. Después de una ruta así una duchita caliente,unas fabes con jabalí( que no kiere decir en compañía de Jor) y un poquito de ternera asada y ya solo pensando en la siguiente que se comenta serà Quiroga.

Un placer chicos pertenecer a una peña tan caralluda como vosotros ! Pd.prometo aprender el nombre de “el otro”.

 

V Ruta Medela 2014

Domingo 16 de marzo de 2014 ás 7:30 da mañá partimos varios membros deste gran club dirección San Ciprián para realizar este roteiro tan esperado e desexada “V ruta da Medela” , un roteiro con carácter endurero que chama moito nosa atención polo divertida q é. Tivemos algún pequeno contratempo co horario de saída…debido a que chegamos algo xustos o cal xa saes coa tensión polas nubes jajajajaja….ves a todo o mundo montado nas súas bicis preparados para partir nas súas naves a pedais..e vesche aínda quitando os gayumbos para poñerche o culotte e demais pezas… jajajaja… bo o importante é que saímos mais menos á hora prevista…..o roteiro constaba de bo desnivel …subidas durillas pero que pensando no q vén despois sóbense con mais ganas. Chegabamos á 1a baixada, antes dela un bo avituallamiento e moi completo , hai q deixar constancia de que a organización perfecta e demostran currárselo moi ben para que gocemos o máximo nun evento como tal, baixadas moi limpas e todo ben sinalizado. Transcorrida a 1a baixada como nooo …..sufro unha avaría, cambio roto por unha cana filla puta… jajajajaja….grazas a ” papitoury” gran tipo que en toda ocasión que coincidimos e rompo algo, o esta ahi para solucionar o problema e poidas dalgunha maneira continuar…”grazas Toury” . 

A partir de aquí fáilleme súper dura o finalizar o roteiro posto q non tiña moita opción de desenvolvemento nas subidas…piñón fixo e prato fixo era dalgunha maneira a opción que me permitía a gran solución que me prestaba o meu amigo, o cal podedes apreciar en fotos recoméndovolo levar na mochila..ocupa pouco e case non pesa …e o máis importante sácache do gran apuro de non quedarche súper tirado. Víñaseme á mente o marcar o número de teléfono que me levaría a regresar ao comezo, pero á beira destes cojonudos compañeiros éntranche ganas de continuar como sexa. Deixando atrás as avarías e contratempos continuamos o roteiro gozando do día con bo clima e terreo agradecido.

Baixo o meu punto de vista e creo q o resto opinando igualmente ..a 2a baixada impresionante.. súper divertida…único inconveniente que se fan curtas… jajajajaja … pero moi chulas. Acabamos o roteiro para logo pegarnos unha duchilla, nós e tamén ás nosas compañeiras de expedición e logo meterlle ao corpo uns bos bolos preñados …..empanada e tortilla cun cafelillo de pucheiro, algo de faladoiro e de volta pa casa xa comentando e esperando o próximo evento.

Ruta Cocido BTT Lalin 2014

Levantámonos o domingo pola mañá con ganas tolas de darlle aos pedais pero tiñamos unha hora e media de viaxe, o traxecto ata Lalín auguraba un sol de xustiza xa que atopabamos claros e tamén bancos de néboa. Unha vez en chegado ao “LALÍN AREAS” recollemos os dorsais e o chip , no meu caso o 65 de 89 participantes, e á saída un bo chocolate calentito para acougar ese frío de primeira hora, riquísimo. Ás 9:30 convócannos na saída, pero era unha saída neutralizada, leváronnos polo pobo ata a zona onde supostamente é o punto centro de Galicia onde darían a saída do roteiro. Unha vez arrincada o roteiro sácannos fóra de Lalín por asfalto ata os 3 ou 4 Kms, onde intuïamos que iamos pasar calor debida a que todo estaba despexado. Unha vez deixada a estrada asfaltada desvíannos por un camiño, víase que non iamos sufrir co barro, camiños secos ( Case, algunha trampa había) xa que aos 500 metros había unha charquita e a xente xa protestaba porque se ensuciaban as enaguas, je je je je, e esquivando polos laterais peraltados.

Sobre as 11 se nublouse, non facía calor xa que o sol estaba tapado polas nubes e nin cara a frio, unha temperatura ideal para realizar o roteiro. O roteiro en se era un rompe pernas de sobe, baixa, sobe, baixa, ramplas pequenas de entre 1 e 1.5Km fóra dunha rampla duns quilómetros algo empinada, e baixadas onde había de todo, desde pistas con surcos de haber riadas , pistas planas ,algunhas pasaban por un túnel e xusto ao saír un desvío cara á esquerda cun repecho de 300 m que nos collía de sorpresa. Ou unha baixada cunha curva cega cunha piscina onde a bici case quedaba freada. Non houbo moitos incidentes iso se houbo uns 23 abandonos, o roteiro era dura e esixente tanto coas bicis como cos riders. 
No meu caso no Km 28 nunha das baixadas as pernas víronseme abaixo, e durante 6 kms sufrín ata que recuperei, non do todo pero o suficiente para acabar e no último tramo darlle algo de cana para chegar . Dicir que neste roteiro estivo Alvaro Piñeiro, Ezequiel Mosquera e Alex Marque Porto onde chego primeiro con 2:49:09 , a un minuto e pouco Alvaro Piñeiro e Ezequiel (con problemas cunha roda que lle perdía aire e que de cada 15 min paraba a darlle aire) a uns 15 min.
Despois do roteiro agasalláronnos cunha boa comida típica da zona, un bo cocido, coa súa sopa de cocido, morro, orella, chourizos encebollados e normais, nabizas, perdigones do dobre cero,filloas, touciño entrefebrado, etc. Coa súa sobremesa ( marmelo con queixo) e cun bo café de pota cos seus correspondentes licores.
 

Travesia Artabra 2014

O pasado 23 de Febreiro, decidín afrontar o primeira maratón do ano, a Travesía Artabra, organizada polo CC Riazor, con 80 kms e 2500 m de desnivel acumulado. Había a opción curta con 48 kms e 1200 metros de desnivel, chamada a Pedalada, pero como no meu calendario 2014 teño apuntadas os “101 kms peregrinos” e “Os 10000 do soplao” pois non era mala idea ir afacendo as pernas a certas kilometradas asique……….a por a Travesía!!! O roteiro transcorría polos montes da Zapateira, Santa Leocadia e Ou Xalo. Tomamos a saída ás 9:00 desde o pavillón de Tarrio, Culleredo. A mañá non ameazaba choiva e a temperatura era moi boa, dia perfecto para facer gala do meu novo equipamento Dhg!!!

No caixón de saída atopeime con Manu de MTC onde estivemos a charlar ata que deron o pistoletazo de salída, rodamos xuntos os 2 primeiros kms pero como a miña idea era facer o roteiro a un ritmo tranquilo pero constante e non quería lastralo, díxenlle que tirase!!……e gran acerto porque non lle vin pelo en todo o dia…. ji ji ji ji.

O percorrido foi bastante rompepernas, con subidas duras e baixadas bastante endureras para o meu gusto, nas que non che deixaban descansar nin un segundo. Como ” ralero” e rodador que son, despois de afrontar os primeiros descensos, deime conta que a falta de técnica que teño para superar os devanditos tramos, obrigábame a subir o ritmo nas subidas e nos escasos chairos que había porque era onde podia gañar tempo xa que existían dous puntos de corte onde non podias superar os horarios marcados pola organización senón querías que che desviasen ao roteiro curto. Un dos factores determinantes que máis temiamos todos despois de tantos e tantos dias de choiva era o “barro”, xa que a súa presenza dificulta bastante un roteiro destas características minorando a velocidade media e obligandote a aumentar o esforzo físico pero aínda que parecía incrible, excepto en dous ou tres sitios onde había grandes charcos de auga que asolagaban o camiño por completo, no resto do percorrido só había esa cantidade de barrillo que a todos os bikers gústanos e que és necesaria para gozar do mtb sen chegar a atoparse coa mítica chocolatada onde as rodas entérranse ata os bujes.

Aos poucos ían pasando os quilómetros e as forzas diminuindo, tanto que ao chegar ao quilómetro 70 empezaba a notar os típicos síntomas de ” pajarón” en toda regra onde os repechos parecían portos de primeira….entón me dí conta de que era hora de tomarse un xel e medio bidón de auga para superar os 10 últimos kms. Ás 6 horas e 45 minutos crucei a liña de meta con moi boas sensacións e con ganas de repetir o próximo ano. En resumo…roteiro esixente e pouco rodadora pero……moi bonita e ben organizada!!!!

VII Ruta BTT Pico da Lebre, Foz

Cuatro mosqueteros fuimos a atacar la VII ruta Pico da lebre en Foz, bueno más bien a defendernos de ella y de nuestros contrincantes, pues cuando en una ruta hay dorsal y chip toma un matiz diferente.

Nunca hice una salida de una ruta a sprint, nos intentamos colocar delante pero en asfalto las 29 volaban y yo veia que me iba quedando atrás, a los dos Pablos ya los perdí de vista en el primer repecho, por suerte Rivera estuvo a mi lado, eso si cagándose en mi y diciendo que espabilara, pero no hubo forma y quedamos rezagados.

Una vez en el monte senderos muy currados entre árboles y dos grandes subidas con sus dos grandes bajadas. Rivera haciendo escandinavas todo el tiempo con llegadas triunfales en los avituallamientos, para poner las cosas claras.

Al terminar el monte apareció la playa. Tanto nos gustó que nos perdimos y terminamos arrastando las bicis por la arena, hasta que encontramos otra vez el camino que nos llevaria al paseo de la costa de Foz.

Nada más llegar nos recibe Pablo Casas, cambiado,  duchado y con una sonrisa.Ya llevaba una hora esperando, que maquina!

Otra ruta que tachamos de nuestro calendario, el siguiente reto Vigo Bike Contest

I Ruta da Merluza de Burela

14 (los de la foto + los dos Pallares y Ruben) fueron los dhgs q se acercaron a la 1@ ruta da merluza de Burela.  Llegando a las 9:15 y siendo la salida a las 9:30, poco tiempo dió a saludos y presentaciones, debido a la tardanza de Jor de casi una hora. 

Nada más salir, el presi como un tiro y Tros, con su flamante Giant, la tija reber petada que no sube y Jor dictamina: está descebada, no hay q hacerle.

Seguimos los demás y los raleros, atascando en obstáculos, q ni siquiera lo eran y estamos parados, dos veces, casi 30min (dónde irá ya el presi indecision)

Barro, barro, chocolate, barro-chocolateado y más barro y chocolate, y barro……

Después del 2° avituallamiento en la fábrica de Sargadelos y dar la crónica a la organización, 7km de subidita, para luego bajá y ver más raleros, con la tija allá arriba y arrastrándose por la arbolá.. 

Antes de cruzar por el túnel, a 5km de meta, nos pasamos y enlazamos con el principio y cuando nos damos cuenta, hicimos otros 2km al revés sad

Tras volver al rastro y tras hacer un par de saltos preparados y con fotógrafo, llegamos a meta y nos encontramos con el presi bien duchadito. Preguntamos por Tros y resulta q consiguió arreglar algo q no estaba estropeado sino, girado el dial del rebote en el mando y se hizo la ruta con Jor, desde atrás de todo.

Lavado de  bicis, ducha y a juntarse todos y comer empanada y merlucita en salsa.

Todo un placer disfrutar de una gran ruta que ya esperamos con ansia la llegada de la próxima cita.

Volta ao cole – Roteiro 0 Gayo

E de que mellor forma que volver á acción tras 3 meses de recuperación ,por unha fractura de clavícula practicando este deporte que cada día gústame máis, que irnos de roteiro os dhgteam e dous amigos do club á que posiblemente sexa parte do novo roteiro que se está preparando para este 2014.

É un pracer volver sentir as sensacións que produce o percorrer carreiros destas paraxes onde tocounos vivir e sobre todo coa mellor compañía. O noso Sensei Tros, prepáranos varias sorpresas (das de botar cu para atrás) durante a roteiro dirección a Samos acompañadas dalgunha subidita que afrontamos sen problemas.

Xa en Samos, o mellor, o avituallamiento: paramos no Asador O’ Gayo un dos mellores sitios da zona para comer troitas, churrasco, chourizos, acompañados de viño e cervexa, unha sobremesa caseira e café.

Tras recargarnos de enerxía volveremos a Sarria un pouco máis tarde do que contabamos pero é que o tempo voa cando te divirtes. Gran tarde de amigos e risas! Moitas grazas polo apoio deste gran club!