Travesia Artabra 2014

O pasado 23 de Febreiro, decidín afrontar o primeira maratón do ano, a Travesía Artabra, organizada polo CC Riazor, con 80 kms e 2500 m de desnivel acumulado. Había a opción curta con 48 kms e 1200 metros de desnivel, chamada a Pedalada, pero como no meu calendario 2014 teño apuntadas os “101 kms peregrinos” e “Os 10000 do soplao” pois non era mala idea ir afacendo as pernas a certas kilometradas asique……….a por a Travesía!!! O roteiro transcorría polos montes da Zapateira, Santa Leocadia e Ou Xalo. Tomamos a saída ás 9:00 desde o pavillón de Tarrio, Culleredo. A mañá non ameazaba choiva e a temperatura era moi boa, dia perfecto para facer gala do meu novo equipamento Dhg!!!

No caixón de saída atopeime con Manu de MTC onde estivemos a charlar ata que deron o pistoletazo de salída, rodamos xuntos os 2 primeiros kms pero como a miña idea era facer o roteiro a un ritmo tranquilo pero constante e non quería lastralo, díxenlle que tirase!!……e gran acerto porque non lle vin pelo en todo o dia…. ji ji ji ji.

O percorrido foi bastante rompepernas, con subidas duras e baixadas bastante endureras para o meu gusto, nas que non che deixaban descansar nin un segundo. Como ” ralero” e rodador que son, despois de afrontar os primeiros descensos, deime conta que a falta de técnica que teño para superar os devanditos tramos, obrigábame a subir o ritmo nas subidas e nos escasos chairos que había porque era onde podia gañar tempo xa que existían dous puntos de corte onde non podias superar os horarios marcados pola organización senón querías que che desviasen ao roteiro curto. Un dos factores determinantes que máis temiamos todos despois de tantos e tantos dias de choiva era o “barro”, xa que a súa presenza dificulta bastante un roteiro destas características minorando a velocidade media e obligandote a aumentar o esforzo físico pero aínda que parecía incrible, excepto en dous ou tres sitios onde había grandes charcos de auga que asolagaban o camiño por completo, no resto do percorrido só había esa cantidade de barrillo que a todos os bikers gústanos e que és necesaria para gozar do mtb sen chegar a atoparse coa mítica chocolatada onde as rodas entérranse ata os bujes.

Aos poucos ían pasando os quilómetros e as forzas diminuindo, tanto que ao chegar ao quilómetro 70 empezaba a notar os típicos síntomas de ” pajarón” en toda regra onde os repechos parecían portos de primeira….entón me dí conta de que era hora de tomarse un xel e medio bidón de auga para superar os 10 últimos kms. Ás 6 horas e 45 minutos crucei a liña de meta con moi boas sensacións e con ganas de repetir o próximo ano. En resumo…roteiro esixente e pouco rodadora pero……moi bonita e ben organizada!!!!

I KDD FLYRIDERS LUCUS DH

El pasado fin de semana nos acercamos al monte de Pena Rubia en Lugo a la I KDD FLYRIDERS LUCUS DH

La quedada la dividiremos en tres partes: organización, circuito y ambiente.

Organización perfecta con remontes fluidos gracias a 4 furgonetas grandes, sin esperas y gran conducción por parte de los choferes (sin acelerones ni frenadas bruscas).

La comida muy buena, con una capa cerrada para que todo el mundo pudiera estar cubierto de aire y lluvia. Chorizos, costillitas, lacón cocido, pan, agua, vino, etc…

El circuito estaba perfecto, sin barro a excepción de una zona imposible pero muy pequeña. Todos los saltos con “regos” para el agua, bien hechos, con la tierra pisadita y sin polvo. Estaba encintado para que la gente no se perdiera.

El ambiente lo mejor, la gente encantada. Muy buen rollo, compartiendo experiencias y enseñando las bicis. Reencuentros de gente que llevaba tiempo sin verse. También apuntar que había avituallamiento, zona de parking y gente controlando el tráfico en la carretera. Organización perfecta que nos deja buen sabor de boca para la próxima KDD.

VII Ruta BTT Pico da Lebre, Foz

Cuatro mosqueteros fuimos a atacar la VII ruta Pico da lebre en Foz, bueno más bien a defendernos de ella y de nuestros contrincantes, pues cuando en una ruta hay dorsal y chip toma un matiz diferente.

Nunca hice una salida de una ruta a sprint, nos intentamos colocar delante pero en asfalto las 29 volaban y yo veia que me iba quedando atrás, a los dos Pablos ya los perdí de vista en el primer repecho, por suerte Rivera estuvo a mi lado, eso si cagándose en mi y diciendo que espabilara, pero no hubo forma y quedamos rezagados.

Una vez en el monte senderos muy currados entre árboles y dos grandes subidas con sus dos grandes bajadas. Rivera haciendo escandinavas todo el tiempo con llegadas triunfales en los avituallamientos, para poner las cosas claras.

Al terminar el monte apareció la playa. Tanto nos gustó que nos perdimos y terminamos arrastando las bicis por la arena, hasta que encontramos otra vez el camino que nos llevaria al paseo de la costa de Foz.

Nada más llegar nos recibe Pablo Casas, cambiado,  duchado y con una sonrisa.Ya llevaba una hora esperando, que maquina!

Otra ruta que tachamos de nuestro calendario, el siguiente reto Vigo Bike Contest

I Ruta da Merluza de Burela

14 (los de la foto + los dos Pallares y Ruben) fueron los dhgs q se acercaron a la 1@ ruta da merluza de Burela.  Llegando a las 9:15 y siendo la salida a las 9:30, poco tiempo dió a saludos y presentaciones, debido a la tardanza de Jor de casi una hora. 

Nada más salir, el presi como un tiro y Tros, con su flamante Giant, la tija reber petada que no sube y Jor dictamina: está descebada, no hay q hacerle.

Seguimos los demás y los raleros, atascando en obstáculos, q ni siquiera lo eran y estamos parados, dos veces, casi 30min (dónde irá ya el presi indecision)

Barro, barro, chocolate, barro-chocolateado y más barro y chocolate, y barro……

Después del 2° avituallamiento en la fábrica de Sargadelos y dar la crónica a la organización, 7km de subidita, para luego bajá y ver más raleros, con la tija allá arriba y arrastrándose por la arbolá.. 

Antes de cruzar por el túnel, a 5km de meta, nos pasamos y enlazamos con el principio y cuando nos damos cuenta, hicimos otros 2km al revés sad

Tras volver al rastro y tras hacer un par de saltos preparados y con fotógrafo, llegamos a meta y nos encontramos con el presi bien duchadito. Preguntamos por Tros y resulta q consiguió arreglar algo q no estaba estropeado sino, girado el dial del rebote en el mando y se hizo la ruta con Jor, desde atrás de todo.

Lavado de  bicis, ducha y a juntarse todos y comer empanada y merlucita en salsa.

Todo un placer disfrutar de una gran ruta que ya esperamos con ansia la llegada de la próxima cita.

Volta ao cole – Roteiro 0 Gayo

E de que mellor forma que volver á acción tras 3 meses de recuperación ,por unha fractura de clavícula practicando este deporte que cada día gústame máis, que irnos de roteiro os dhgteam e dous amigos do club á que posiblemente sexa parte do novo roteiro que se está preparando para este 2014.

É un pracer volver sentir as sensacións que produce o percorrer carreiros destas paraxes onde tocounos vivir e sobre todo coa mellor compañía. O noso Sensei Tros, prepáranos varias sorpresas (das de botar cu para atrás) durante a roteiro dirección a Samos acompañadas dalgunha subidita que afrontamos sen problemas.

Xa en Samos, o mellor, o avituallamiento: paramos no Asador O’ Gayo un dos mellores sitios da zona para comer troitas, churrasco, chourizos, acompañados de viño e cervexa, unha sobremesa caseira e café.

Tras recargarnos de enerxía volveremos a Sarria un pouco máis tarde do que contabamos pero é que o tempo voa cando te divirtes. Gran tarde de amigos e risas! Moitas grazas polo apoio deste gran club!

V Portomarin Trophy

 Outro ano máis, o noso amigo Esteban reúnenos a un grupo de amigos e aos DHG´ s a degustar a quinta edición da Trophy que ano tras ano, se esta convertendo nun roteiro tradicional, esixente e divertida. Todos os días posteriores á data sinalada, son cunha previsión meteorolóxica que por veces asusta: moito barro, ríos desbordados e como non, o gran esteban dános ánimos a que vaiamos igual, que a Trophy sempre promete ata tal punto que nun rio tíñanos preparado unha tirolesa por se non queriamos mollar os pés. Coma se non nolos mollabamos antes!!

Chega o día e a mañá preséntase revueltilla, caen unhas gotitas sen importancia pero un bo DHG nunca se bota para atrás e cara alá imos. A saída non é como en anos anteriores dado a multitude de xente que somos indícanos que segundo vaiamos chegando e formemos grupos que vaiamos saíndo para axilizar a saída de todos porque os primeiros 14 ou 15 km son de carreiros e faríanse moitos embotellamentos. Comezamos case todas as leitugas verdes o comezo aínda que se nos escapan diante ¨os máis listos da clase¨( é que querían degustar antes do roteiro),e segundo saímos temos a primeira avaría na cal queda uns DHG´ s e o resto do grupo continuamos.

 

 A verdade este Esteban ( Portobike) sabe como facer as cousas, miúdos carreiros preséntanos, camiños  “enxebres”, baixadas preciosas na cal por veces ata chegamos a ter flow, en resumidas unha autentica pasada…. As avarías seguen saíndo pero todas solucionámolas menos a dun amortiguador, que decide retirarse por estrada ata o avituallamiento onde chegamos a contorna as 12 da mañá. Que dicir do avituallamiento…. Chocolate con torta de Santiago, pastelitos, froita, bebidas isotónicas etc. etc. pero o que sae a relucir é a xente que nos dá todo isto, a muller de esteban e demais mulleres amigos deste que á parte de todo para comer e beber, están aí para atendernos en todo, con eses sorrisos , caras bonitas e dándonos ánimo para poder seguir gozando do roteiro.

 

Despois de repoñer forzas e refrescarnos, seguimos avanzando xa que quedaban cousas bonitas por facer e gozar, porque só a este ocórreselle poñer o nome a unha bajadita chamada¨ Dodot¨, por deus Esteban, somos dhgs e creo que a ninguén lle puxo maior problema. laugh Chegamos ao encoro onde nos ten preparado outra sorpresa, saltitos naturais e de madeira cedidas o club …alí divertímonos un intre jajaja, ata tivemos un helicóptero gravando e todo, imos, todo un lujazo.

Despois dun ratito de diversión chegamos a Portomarín onde nos espera un gran cocido coa súa verdura listo para degustar. Despois dunha boa ducha e saber o resultado das motos onde moitos esperabamos o titulo de Márquez, sentámonos na mesa para devorar as cachuchas e os chourizos. Todo saíu a pedir de boca , boa compañía, roteiro excelente todo grazas ao noso amigo Esteban que ano tras ano , esta convertendo a Porto  Trophy na Mountemplaria de Portomarín. En nome de todos os  DHG´ s darlle as grazas a Esteban, a todos os integrantes da Mona  Btt e as súas mulleres que axudaron a que esta V edición sexa outro éxito!
 

IV Rota BTT Rei Cintolo 2013

Esta fin de semana pasada asistimos á IV Rota BTT Rei Cintolo en Mondoñedo. Un roteiro de 45km aproximadamente das que son duras fisicamente e con baixadas técnicas como nos gustan. Gozamos de paisaxes preciosas e grazas á organización e o seu gran traballo non houbo nigún problema de sinalización e para rematar recuperar forzas cunha gran comida. Son dos roteiros que apuntas no calendario da cociña para volver.

Enduro vs Downhill 2013

Este finde 4 dhg’ s desprazámonos a Adestra,un pobo Rioxano no que a familia Sufrategui acolleunos na súa casa para pasar unha fin de semana de bici inesquecible. Comezou a aventura o venres 25 ás 6 da tarde,xuntándonos en Lugo Juan Ramón, Mourelo, Xan e Lustres para poñer rumbo á Rioxa que ata a unha da mañá non chegamos ao destino. 
 
Con moi poucas horas de soño espertámonos ás 7:30 para asistir ao primeiro endurovsdownhill, unha proba que consistía en descender desde as neveiras de Sojuela unha distancia de 6’5 km por un trazado impresionante,técnico,divertido e con zonas moi rápidas,cunha gran afluencia de público e 160 corredores de varias zonas de España. 

A proba estivo perfecta,o tempo acompañounos cun bo dia de sol,montando con algo de barro,boa organización,moi bo trato,e ata con macarrones para comer para todos!!! O único pero é debido aos seteros,que ocupaban a zona de remonte cos seus coches impedindo a agilidez cos remontes. Ao final da carreira houbo un concurso de saltos gañando o mellor whip Dani Olarra e o “truco tolo” Lustres sacando as mans e aterrando sen elas!!! 

O domingo fixéronnos uns remontes polos seus trails e despues a comer a casa dos Sufrategui, agradecer de corazón o trato recibido,toda a hospitalidade recibida por parte da familia Sufrategui,esperamos volver pronto,a familia dhg esta en débeda convosco irmáns rioxanos!!!

Enduro das Bestas & Enduroastur 2013

Esta fin de semana celebrouse en Baiona o 1 er campionato galego de enduro ( Enduro dás Bestas), lugar onde o dhgTEAM foi pelexar/gozar dun percorrido de 35 km polos montes de Belesar, Sabaris, Bahiña, Baredo e Baiona cun acumulado de 1200 metros.

No primeiro e segundo tramo atopámonos con circuítos técnicos e era facil quedar fóra por caida ou averia. O terceiro tramo, o máis bonito con diferenza gozamos de baixadas con moito flow (como as que nos gustan) e para finalizar o cuarto tramo, resultou máis fácil empatado co tramo urbano.

No apartado de remontes os dous primeiros fixéronse algo longos pero os segundos máis levadíos.

Como sempre se gozou dun gran ambiente de compañeirismo acompañado dunha gran organización á cal, desde aquí, queremos agradecer o bo labor realizado.

 

Doutra banda, só nos cabe felicitar ao noso compañeiro do club José Manuel Nogueras ( Orbeatis) que finalizou leste mesma fin de semana en Tuña a última das 5 duras probas puntuables para o Open de Asturias EnduroAstur. Parabén Orbeatis!